İnsanlık tarihinin en büyük icatlarından biri olan iletişim araçları, ne hazindir ki çağımızda terörün propaganda aygıtına dönüşmüş vaziyette. Sosyal medya, bu metamorfozun en dramatik sahnesini teşkil ediyor.
TUSAŞ'a yapılan menfur saldırı vesilesiyle bir kez daha müşahede ettik ki, devletin müdahalesi kaçınılmaz bir zaruret halini almıştır. Erişim engelinin getirilmesi, basit bir teknik tedbir değil, içtimai bünyemizi koruma refleksidir.
Masum görünen paylaşımların ardında gizlenen zehirli propaganda...
Terör destekçilerinin rafine üslubu...
Ve nihayet, farkında olmadan teröre hizmet eden saf vatandaşların trajik yanılgısı...
Bu üç unsur, sosyal medyanın karanlık labirentlerinde kol geziyor.
Batı'nın "ifade özgürlüğü" fetişizmi arkasına sığınanlar bilmelidir ki, her hürriyet gibi bu da mutlak değildir. Toplumun selameti söz konusu olduğunda, ferdi hürriyetlerin tahdidi kaçınılmazdır.
Yayın yasağı... Ne güzel tevafuktur ki, bu tedbir tam da yerini bulmuştur. Zira terör, propagandanın çocuğudur. Ona bu gıdayı vermemek, onu en etkili silahından mahrum bırakmak demektir.
Bundan böyle her terör hadisesinde aynı kararlılığı göstermek, devletin hem hakkı hem vazifesidir. Sosyal medya ve konvansiyonel basın üzerindeki bu tahdidat, hürriyetlerin bekası için elzemdir.
Netice-i kelam: Devlet, bekasını muhafaza etmek için gerekli tedbirleri almıştır. Bu, tarihin ve toplumun bize yüklediği mesuliyetin gereğidir.
Gaflet uykusundan uyanmalı ve idrak etmeliyiz: Terörün medyadaki izdüşümü, bizzat terörün kendisi kadar tehlikelidir.
Sayfa başına git