Baba

 Baba...

Yüksek bir mefhum...

Hayat sebebi..

Koruyan, kollayan, himaye eden...

Annenin sevgi ve şefkat ifadesi, Baba da hamilik olarak açığa çıkıyor...

Baba, koruma ve yardımın, anne şefkat ve sevginin sembolü.

Ve dahi...

Evlatları için bir idol, bir taklit numunesi...

Bu yüzdendir ki...

"Bir baba, yüz öğretmene bedeldir" denmiş...

Bu tespiti onay bakımından ünlü bir düşünür de şunu söylüyor: "Babam benimle insanlara nasıl davranmam gerektiği konusunda hiç konuşmadı. Bir başkasına herhangi bir şekilde düşünceli davranıyorsam bunun nedeni, babama öykünmemdir"

Hz. Ebubekir Efendimizin de bu noktada bir güzel saptaması var...

Diyor ki... "Baba, fâni hayatın terbiye vereni ise, ebedî hayatın sebebidirler."

***

Baba, öğretirken öğrenir de...

Yaşadıkları babalık deneyimiyle sonsuza değin değişirler.

Bu hali, düşünür Bill Bell güzel özetliyor...

"Baba olmak, dünyada insanın karşısına çıkabilecek en iyi fırsattır. Çocuklarınız olur ve onların yaşamın farklı evrelerinden geçişlerini izlersiniz. Günde üç dört kere, oturup çocuklarımın resimlerine bakar, o günlerin yaşamımın en güzel günleri olduğunu düşünürüm. Tanrının insana verebileceği en güzel armağan, çocuklardır."

Genetik devamlılık da çok önemli...

"Evlenmek, evlat sahibi olmak ölüme meydan okumaktır" cümlesi bunun için dillendirilir...

Tam bu noktada, bir babanın evlatları için yapabileceği en büyük iyiliğin altını çizelim...

Annelerini sevsin yeter!

Tabii milyonlarca yıla yayılan bir hakikati kayda geçmeyi unutmadan: Bir baba yüz evlada bakar da, yüz evlat bir babaya bakamaz...

Garip ve sevimsiz bir hal...

Hz. Ali Efendimizin " Babana riayet edersen, sende oğlundan hürmet ve riayet bekleyebilirsin" sözünün öğreticiliğine rağmen...

Bir başka gerçek daha var ki...

Hiç şaşmamıştır: "babanın topladığını oğlu saçar"

Buna karşın sekmeyen bir hakikat ise, Babanın gizlediği şeyin, oğulda açığa çıkması...

Evet...

Baba hayatın sebebi...

Hangi açıdan bakılsa mübarek bir kavram...

Faziletleri, çocukların serveti hükmünde...

İsterseniz bu başlığı Rahmetli Prof. Mehmet Kaplan'ın

"Türk İslam ahlâkında, bilhassa ana-baba ve hocanın hatırı unutulmaz. Bunların unutması, âile, dostluk ve cemiyet bağlarını yok eder." serlevha  saptamasıyla kapatalım...